سرطان مری

بهترین دکتر متخصص سرطان مری :

مری یک لوله باریک با دیواره نازک است که بعد از حفره دهان و حلق قرار گرفته و جز قسمت های اولیه دستگاه گوارش می باشد و محلی است برای عبور غذا و مایعات تا این مواد به آرامی وارد معده شوند و روند هضم غذا آغاز شود.

مری طولی در حدود بیست و پنج سانتی متر دارد که از نظر محل قرارگیری به دو قسمت تبدیل می شود، مری که در گردن هست و به آن مری گردنی می گویند و قسمتی که داخل قفسه سینه قرار می گیرد و مری سینه ای نام دارد.

مری همانند هر عضو دیگری می تواند دچار سرطان شود؛ یعنی سلول های دیواره مری از حالت طبیعی خارج شوند و توده سرطانی ایجاد کنند، سرطان مری هشتمین سرطان شایع در دنیا و ششمین علت مرگ در جهان است و بیشتر در سنین بالا به ویژه بالای پنجاه سال دیده می شود.

تماس فوری با مطب

مهمترین علل ایجاد کننده سرطان مری

اولین علل سیگار و پیپ به ویژه سیگار که ارتباط مستقیم با این سرطان دارد.

دومین علت مصرف الکل می باشد، الکلی که به میزان زیاد استفاده می شود یک علت اثبات شده برای سرطان مری است.

اینکه کدام نوع الکل بیشتر در بروز سرطان مری دخیل است، مشخص نیست اما اهمیت آن از میزان مصرف کمتر است، بدین معنا که هر چه میزان مصرف الکل از هر نوعی بیشتر شود احتمال بروز سرطان مری هم بالا می رود. رژیم های غذایی که افراد می گیرند برای آنکه وزن خود را کم کننده و از مصرف سبزیجات و میوه جات پرهیز می کنند، باعث می شود تا سرطان مری در آن بیشتر بروز کند.

رابطه ویروس پاپیلومای انسانی و سرطان مری

ویروس پاپیلومای انسانی به نظر می رسد با یک سری از انواع سرطان های مری در ارتباط باشد، عدم رعایت بهداشت دهان و دندان حتی در افرادی که سیگار و الکل مصرف نمی کنند، باعث افزایش احتمال بروز سرطان مری شده است.

از دیگر عللی که می توان به آن اشاره نمود، سوختگی های مری است که در اثر مواد اسیدی یا قلیایی اتفاق می افتد، چاقی بیش از حد و همچنین سابقه رفلاکس یا برگشت مواد غذایی که به عنوان ترش کردن از آن یاد می شود.

همچنین باکتری معده یا اچ. پایلوری می تواند باعث ایجاد سرطان در قسمت های انتهایی مری که به معده متصل می شود و با آن کاردیا می گویند باعث ایجاد سرطان شود.

علائم سرطان مری

علائمی که این سرطان ایجاد می کند جالب است بدانید، متاسفانه سرطانی مری در مراحل اولیه علامت خاصی ایجاد نمی کند و بیماران زمانی مراجعه می‌کنند که توده مری بسیار پیشرفت کرده است و مهم‌ترین علامتی که باعث می‌شود بیمار به پزشک مراجعه کند عدم توانایی در بلع غذا است.

عدم توانایی در بلع غذا به مرور باعث کاهش وزن می شود، همچنین در مواردی که مری به لوله تنفسی یک راه فرعی پیدا می کند، می تواند موجب ایجاد عفونت های مکرر ریوی شود، به دلیل اینکه میکروب ها از ناحیه مری وارد دستگاه تنفس می شوند و ایجاد عفونت می کنند.

زمانی که تومور در مری گردنی وجود دارد علاوه بر اختلال در بلع و کاهش وزن در موارد پیشرفته می تواند خشونت صدا هم ایجاد نمایید.

تشخیص سرطان مری

قطعا زمانی که بیمار با شکایت های فوق مراجعه می کند، اولین اقدام انجام آندوسکوپی است. اکثر مواقع در آندوسکوپی توده بدخیم مشاهده می شود و نمونه برداری از توده انجام می گردد.

پس از اینکه با پاتولوژی و بافت شناسی وجود تومور و بدخیمی اثبات شد، بیمار جهت مشاوره برای درمان‌های لازم به متخصصین انکولوژی بایستی ارجاع گردد.

زمانی که بیمار به متخصص انکولوژی مراجعه می نمایید مهمترین اقدام برای بیمار، انجام اقدامات تشخیصی می باشد. تا بتوان شدت پیشرفت بیماری را مشخص نمود.

سی تی اسکن از ناحیه قفسه سینه و در مواردی که تومور در ناحیه گردن باشد. از ناحیه گردن با و بدون مواد حاجب، همچنین انجام آزمایشات تکمیلی برای بررسی کارکرد کبد، کلیه و همچنین بررسی میزان کم خوبی برای بیمار درخواست می گردد.

درمان سرطان مری

پس از اینکه اقدامات تشخیصی لازم برای بیمار انجام شد و مشخص گردید که بیماری تا چه میزان گسترش پیدا کرده است. در چنین زمانی می بایست بهترین روش درمانی را انتخاب نماییم. برای سرطان مری دو نوع درمان اصلی وجود دارد : جراحی و دیگری رادیوتراپی است. که همزمان با رادیوتراپی شیمی درمانی نیز به صورت هفتگی انجام می گردد. درمان قطعی سرطان مری بدخیم روش های دیگری دارد که در مقالات سایت در پایین میتوانید مطالعه نمایید.

انتخاب روش درمان جراحی یا رادیوتراپی بستگی به میزان درگیری تومور دارد. اگر در مراحل اولیه تومور تشخیص داده شود بدین معنا که غدد لنفاوی درگیر نباشد و لایه های سطحی دیواره مری درگیر شده باشند، در صورتی که بیمار از نظر قلبی – عروقی و ریوی مناسب باشد می تواند تحت عمل جراحی قرار بگیرد، اما اگر غدد لنفاوی و یا قسمت اعظم دیواره مری با تومور درگیر شده باشد امکان جراحی موفق بسیار کم خواهد بود به همین دلیل چنین بیماران کاندید درمان رادیوتراپی یا پرتودرمانی می شوند.

چنانچه بیماری پیشرفت نموده و یا بیمار از علائم استخوانی شکایت داشته باشد، انجام اسکن استخوان ضروری است و همچنین پت سی تی اسکن جز اقدامات تشیخصی جدیدی است که تمام بدن از نظر ابتلا به تومور می تواند بررسی نمایید و چنان چه سلول های تومورآل در قسمت های دیگر بدن وجود داشته باشد در پت سی تی اسکن مشاهده می شوند.

جدیدترین روش درمان قطعی سرطان بدخیم را در اینجا مطالعه کنید

تعداد جلسات درمان سرطان مری با رادیوتراپی

رادیوتراپی استاندارد در سرطان مری ۲۵ تا ۲۸ جلسه است. بدین صورت که حدود پنج تا شش هفته درمان بیمار به طول می انجامد. بیمار هفتگی تحت تزریق داروهای شیمی درمانی قرار می گیرد، که داروهای شیمی درمانی ممکن است تک دارویی یا دو دارو باشند.

مراقبت های پس از درمان سرطان مری با رادیوتراپی

پس از اتمام درمان رادیوتراپی به مدت ۵ تا ۸ هفته به بیمار استراحت داده می شود و پس از این مدت ارزیابی پاسخ به درمان بایستی انجام گردد. بدین صورت که بیمار تحت درمان رادیوتراپی و شیمی درمانی را بررسی نماییم تا مشخص گردد میزان پاسخ به این روش درمان چقدر بوده است و آیا تومور در ناحیه باقی مانده است یا خیر.

به طور معمول این ارزیابی توسط آندوسکوپی و بیوپسی و یا در مواردی که امکان پذیر باشد با انجام پت سی تی اسکن پاسخ به درمان بررسی می گردد. چنان چه در این ارزیابی ها تومور مشاهده شود، بیمار جهت انجام جراحی خدمت جراحان انکولوژی ارجاع داده می شود تا در صورت امکان مری جراحی شده و از بدن خارج شود.

درمان سرطان مری با روش غیر جراحی

اما چنان چه امکان جراحی وجود نداشته باشد مجبوریم از اقدامات تسکینی برای این بیماران استفاده نماییم. تمامی این درمان‌ها زمانی انجام می شود که بیماری محدود به مری باشد یعنی اگر در بررسی‌های اولیه مشخص شود تومور به نواحی که تومور مری علاقمند هست در آنجاها به وجود آید، مانند ریه، کبد، استخوان، مغز و داخل شکم گسترش پیدا کرده باشد متاسفانه برای درمان بیمار نمی توان کار بسیار زیادی انجام داد.

بیمار تحت شیمی درمانی قرار می گیرد و چنانچه اختلال بلع بیمار با این درمان برطرف نگردد، از رادیوتراپی تسکینی و یا تعبیه لوله های فلزی بنام استنت استفاده می کنیم.

نکات طلایی و پایانی پس از درمان سرطان

مهمترین مسئله بعد از اتمام درمان‌های سرطان پیگیری بیماران است، بیماران باید به طور منظم به متخصص انکولوژی مراجعه کنند یعنی در دو سال اول هر ۳ تا ۶ ماه بیمار جهت معاینه به پزشک خود مراجعه می کند و تحت معاینه لازم قرار می‌گیرد، آزمایش های خون تکرار می شود و نیز ممکن است بر حسب صلاح دید انکولوژیست تصویربرداری با سی تی اسکن درخواست شود. همچنین حداقل سالیانه نیاز به آندوسکوپی است تا بیمارانی که تحت جراحی قرار نگرفتند محل تومور ارزیابی شود و افرادی که تحت جراحی قرار گرفته اند، محل بخیه های بیمار بررسی شود.

بایستی به بیمار تاکید شود تا سیگار را ترک نمایید و از مصرف سیگار اجتناب ورزد، تمامی این موارد برای این است اگر عود اتفاق افتد، تشخیص به موقع انجام شود و بتوانیم درمانی که مناسب بیمار است را برای او انتخاب نماییم.